Inhoud
Iedereen kan, bij leven, en als hij in staat is op een behoorlijke wijze zijn wil uit te drukken, bepalen dat na zijn dood zijn lichaam moet worden afgestaan voor wetenschappelijk onderzoek, en verdient daarvoor alle respect.
De lichaamsschenking aan de wetenschap is noodzakelijk voor de vorming van onze toekomstige artsen en voor onderzoek naar nieuwe technieken.
De te ondernemen stappen voor ter beschikking stellen van een lichaam aan de wetenschap zijn echter weinig of niet bekend.
Procedure
De betrokkene dient contact op te nemen met een medische faculteit naar keuze.
Deze informeert je over de te ondernemen stappen en voorziet je van een document (testament) als voorbeeld, om te kunnen overgaan tot schenking van het lichaam aan de wetenschap.
Dit testament dient handgeschreven, gedateerd en ondertekend te worden door de schenker. Het houdt ook de modaliteiten in over wat er achteraf met het lichaam dient te gebeuren: indien U wensen heeft inzake religieuze dienst of crematie, moeten deze eveneens op het testament kenbaar gemaakt worden (rekening houdend met de regelgeving).
De wensen van de betrokken zullen altijd eerbiedigd worden.
De betrokkene zal een kopij van het testament, die hij op zijn beurt aan een vertrouwenspersoon toevertrouwt, en een kaartje verkrijgen dat hij dient toe te voegen aan zijn identiteitskaart.
Bij overlijden moet het lichaam door een begrafenisondernemer opgehaald en bezorgd worden aan de universiteit.
Na een verblijf van onbepaalde duur, dat veelal 1 tot 2 jaar kan duren, zal de universiteit volgens de wettelijke bepalingen het lichaam vrijgeven - rekening houdend met de wilsbeschikking van de overledene.
Belangrijk
- Wetenschappelijke instellingen (universiteiten) betalen nooit om een lichaam te verkrijgen.
- Bovendien zijn alle kosten verbonden aan het overlijden (en mogelijk ook het vervoer door de begrafenisondernemer) ten laste van de familie of de erfgenamen.
- De universiteiten kunnen een lichaam weigeren onder bepaalde voorwaarden:
- Bij laattijdig verwittigen en bezorgen van het lichaam;
- Indien er een medico-legale autopsie heeft plaatsgevonden;
- Zwaar beschadigde lichamen (recent ongeval of een operatieve ingreep) omdat de conserveringsmethode dan niet zou kunnen toegepast worden;
- Bij een voorgaande orgaantransplantatie;
- Bij overlijden in het buitenland.